نگاهی به تاریخ اندیشه در ایران

تاریخ، پلی است به سوی سرزمین راز.

تاریخ، گوش دادن به  آواز مردمان گذشته است.

تاریخ، حضور در آینه ی  شادی‌ها، رنج‌ها وآرزوهای مردمان است.

تاریخ،سفری است برای جستجوی گذشته‌هایی که هنوز حضور دارند.

تاریخ، قضاوت نیست، خوانش است.خوانشی برای دانایی.

تاریخ، یعنی خوانش دوباره.

خوانش یک اثر یا سند یا رخداد تاریخی،  به معنای کشف،بیان و بازنمایی آن اثر یا سند یا رخداد است.

هر داده‌ی تاریخی، امکان پایان ناپذیری از خوانش‌های نو به نو دارد.

هر تاریخ نگاری، راوی روایتی است که از پالایشگاه زبان و اندیشه‌های او گذشته است.

تاریخ اندیشه،چکیده‌ی اندیشه‌ها،نگرش‌ها،پرسش‌ها و پاسخ‌های بنیادی انسان است.