آن هفت سال خوب

این کتاب خاطرات من از خانواده عجیب و غیریب است: والدینی که بازمانده‌های هولوکاست هستند، خواهری اولترا ارتدوکس، برادری کله‌شق آنارشیست من، همسری با ظاهری خشن و قلبی بزرگ و پسرکی که شباهت‌های نسبتاً ترسناکی با جوزف استالین دارد. برادرم، خواهرم، همسرم و خود من همه، در نیروهای دفاعی اسراییل خدمتی نه چندان با دلخوشی کرده‌ایم. در طول زندگی‌مان ترانه‌های صلح خوانده‌ایم بی‌آن‌که واقعا باور داشته باشیم که صلحی خواهد آمد. به رهبرانی رای دادیم که امیدوار بودیم تغییر و گفتگو را برای کشورمان به ارمغان خواهند آورد، اما فقط دیدیم که بنیامین ناتانیاهو و دست‌راستی‌ها آن‌ها را پی‌درپی در انتخابات شکست دادند. بعضی‌وقت‌ها، شجاعت نشان دادیم و گاهی نیز در پناهگاه‌ها از ترس بر خود لرزیدیم. ما از یک ماهواره شبیه نقطه‌های متحرک ریزی به نظر خواهیم رسید که اهمیت چندانی نداریم. اما از فاصله نزدیکی که امیدوارم این کتاب خاطراتم به وجود آورد، مطمئنا بزرگتر از نقطه‌هایی متحرک خواهیم بود. از شما دعوت می‌کنم که نزدیک‌تر بیایید.