ار لاله‌زار که می‌گذرم

اول فکر کرده‌بودم اسم این کتاب را نوستالژیا بگذارم. اما بعد، ترانه رضا یزدانی را که شنیدم اسمش را گذاشتم: از لاله زار که می‌گذرم…

در این نوشته ها از عشق پرشورم به دوره ای از سینما و خاطره های گذرا از دورانی از زندگی ام  ردی به جا مانده. فیلمها و تالارها و خیابانهایی که در دهه های سی تا پنجاه خورشیدی جامانده اند و چندان مطمين  نیستم که خودم توانسته باشم از آن دوران آفتابی که لکه های ابر هم فراوان داشت عبور کرده باشم. پاره ای از نوشته هایی که  در این صفحات آمده پیش از این در نشریاتی از جمله فیلم و بیست‌و‌چهار چاپ شده و حالا آنها را در این دفتر گرد آورده ام. برخی هم مطالبی است که قبلا چاپ نکرده ام هرچند که از زمان نوشتن شان سالیانی گذشته است. از دوستان عزیزم معصومه ناصری که این نوشته ها را باحوصله خواند و اصلاح و ویرایش کرد، و حسین ستاره که چاپ و نشر این کتاب کوچک و همه کتابهای بزرگ فارسی این طرف عالم مدیون همت و کوشش اوست ممنونم.